Siostry bliźniacze Anna i Irena Nawrot urodzone 21 marca 1960 roku w Jarosławiu. Absolwentki Instytutu Wychowania Artystycznego (obecnie Instytut Sztuk Pięknych) Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Dyplomy uzyskały w 1983 roku. Mieszkają i pracują w Lublinie.
Anna od 1985 roku prowadzi (wraz z Janem Gryką) autorską Galerię Białą w Centrum Kultury w Lublinie. Jest także kuratorką wystaw zewnętrznych (w 2018 z Mirosławem Haponiukiem była kuratorką X edycji Otwartego Miasta w Lublinie). Ma w swoim dorobku artystycznym realizacje 17 wystaw indywidualnych (Galeria BWA i Galeria Biała w Lublinie, Galeria Pracownia Dziekanka, Stodoła oraz Galeria Rzeźby SBWA Kuchnia w Warszawie, Galeria ON w Poznaniu i Stredoslovenská Galéria w Banskiej Bystricy, Galeria BWA w Kielcach) oraz udział w 54 prezentacjach zbiorowych w kraju i zagranicą. Działa w zakresie fotografii, instalacji, tekstu, obiektu i tkaniny. Wykorzystuje tekstylne przedmioty gotowe, takie jak: suknie, prześcieradła, krawaty, makatki, które poddaje swoistemu recyklingowi. Stają się one zapisem osobistych doświadczeń o podłożu biograficznym, a także szerzej komentowanych problemów związanych z kulturowym wizerunkiem płci, zagadnieniami gender.
Irena od 1984 roku związana jest z macierzystą uczelnią (obecnie kieruje Zakładem Fotografii i Wiedzy Wizualnej). Od roku 2011 jest profesorem zwyczajnym. Ma w swoim dorobku 36 wystaw indywidualnych (Galeria Biała, Galeria Labirynt 2, Galeria BWA, Galeria Fotografii Prospero w Lublinie, Galeria Pracownia Dziekanka, Galeria Stodoła i Mała Galeria ZPAF-CSW w Warszawie, Galeria ON w Poznaniu, Galeria FF w Łodzi, Galerie Fotoforum w Kappeln, Galeria Pusta w Katowicach, Stadtmuseum w Münster, Galéria Gerulata w Bratislavie, Štátna Galéria w Banskiej Bystricy, Muzeum Stanisława Staszica w Pile, Bielska Galeria BWA w Bielsku-Białej oraz Box & Galerie XL, Cultureel Centrum w Maasmechelen, Galeria BWA w Kielcach) i udział w 83 wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą. Działa w zakresie fotografii intermedialnej. Posługuje się techniką wielokrotnego kolorowania czarno-białych powiększeń fotograficznych. W swoich foto-inscenizacjach fotograficznych traktuje własne doświadczanie ludzkiej cielesności jako przekaz refleksji uniwersalnej, odnoszącej się do upływu czasu w kontekście osobistego doświadczenia. Od kilku lat powiela i zszywa swoje fotografie tworząc wielkoformatowe patchworki.