Krzysztof Wodiczko urodzony w Warszawie w 1943 roku, mieszka i pracuje w Nowym Jorku, Bostonie i Warszawie. Artysta multimedialny, teoretyk sztuki, wykładowca akademicki. Jest profesorem Art, Design and Public Domain w Harvard University w Cambridge. Od 1980 roku zrealizował przeszło 90 projekcji z użyciem slajdów i techniki wideo w kilkunastu krajach na różnych kontynentach. Projekcje o wymowie politycznej i społecznej, we wnętrzach galerii i muzeów oraz na fasadach budynków i pomnikach, podejmowały kwestie praw człowieka, demokracji, przemocy, alienacji. Począwszy od krakowskiej projekcji na Wieży Ratuszowej (1996), przy użyciu techniki wideo artysta ożywia ważne dla miast monumenty lub budowle obrazami i głosami uczestników projekcji.
W 1986 roku (Projekcja bezdomnych: propozycja dla Union Square) zaczął pracować z bezdomnymi, od 1992 roku (Laska tułacza) realizuje projekty z udziałem imigrantów, w 2008 roku (Projekcja weteranów wojennych, Denver) rozpoczął serię projektów, w których uczestniczą weterani wojenni. W projektach i towarzyszących im publikacjach z ostatnich lat (m.in. Łuk triumfalny – Światowy Instytut na rzecz Obalenia Wojny, 2010) podejmuje problematykę antywojenną, inicjując debatę na temat roli kultury w podtrzymywaniu pamięci wojen.