Otwarty ze wszystkich stron na miasto, Democracy Pavilion Adriena Siny to performatywna ekspozycja architektoniczna, funkcjonująca jako cenna szkatułka wzmacniająca dyskusję toczącą się w przestrzeni miejskiej; polana w środku zagmatwanego labiryntu procesów politycznych decyzji, zawsze wykluczających społeczeństwo. Nawiązuje do wcześniejszych projektów artysty, Matrix of a Planetary Ethics and Planetary Parliament of Peoples and Minorities / Matryca planetarnej etyki i planetarnego parlamentu ludzi i mniejszości z 1995 r. oraz jego działalności w obszarze praw wykonawczych, 2006 r.
Nieformalny jak klub, pawilon może być używany przez artystów festiwalowych i gości jako miejsce spotkań i wymiany myśli. W środku znajduje się stół konferencyjny otoczony niskimi stołkami. Większość decyzji politycznych podejmowana jest w odosobnieniu, za pośrednictwem komisji usadzonych w zamkniętych salach konferencyjnych, przestrzegających niejasnych procedur. Skontrastowana z tym przejrzystość Pawilonu jest zasadnicza – to miejsce bez okien i drzwi, gdzie dzieci mogą swobodnie biegać pomiędzy jednym punktem wyjścia a drugim.
W hołdzie asymetrii – jak w przypadku bardziej złożonej pracy Dance or Torqued Pavilions / Taniec lub Obrotowe Pawilony – ta praca z plecionego drewna przenosi widza do najwcześniejszych mieszkań, do momentu, kiedy gałąź stała się ochroną. Struktura służy głównie zaznaczeniu konturów przestrzeni zredukowanej do czystej materialności – jest tylko rytm otwartych, plecionych granic, gra słońca i cienia organizująca myśli protagonistów–widzów, gdy wchodzą do środka i debatują. Etycznie i ekologicznie, Democracy Pavilion Adriena Siny oferuje jednostce przestrzeń, rozmowę – ciszy lub wyciu nienawiści, odporność – niebezpieczeństwu: przyszłość – teraźniejszości.
Sarah Wilson
__________
Adrien Sina jest kuratorem, historykiem sztuki, architektem i artystą. Był kuratorem interdyscyplinarnych wystaw łączących architekturę, performens, wideo i filozofię: Fugitive Fluctuations / Nieuchwytne fluktuacje, 1995; Tragédies Charnelles & Immanences Spatiales, 2000; Feminine Futures: Performance, Dance, War, Politics and Eroticism / Kobiece przyszłości: performens, taniec, wojna, polityka i erotyka, Performa Biennial, Nowy Jork, 2009. Poprzez doradztwo kuratorskie, eseje teoretyczne czy kredyty kluczowe wsparł działy historyczne Art, Lies and Videotape: Exposing Performance / Sztuka, kłamstwa i kasety video: obnażając spektakl, Tate Liverpool, 2003; Traces of the Sacred / Ślady świętości, 2008, Dansersa vie, 2011, Centrum Pompidou; Futurism / Futuryzm, 2009, Tate Modern, Inventing Abstraction / Wynaleźć abstrakcję, MoMA, 2013; The Great Mother / Wielka Matka, Palazzo Reale Milano, 2015. Był Thinker in Residence (myślicielem-rezydentem) w Live Art Development Agency w Londynie, doradcą w w ramach PSi #12 Performing Rights Festival, 2006. Wystawy indywidualne: Archaeology of Desire / Archeologia pożądania, t1+2 artspace, Londyn, 2005, Archaeology of Desire II – A history of medical gaze & flesh / Archeologia pożądania II – Historia medycznego spojrzenia i ciała, Richard Rogers’ NEO-Bankside Pavilion, Londyn, 2012-2013. Wystawa Feminine Futures / Przyszłości kobiece była prezentowana w The Consortium Contemporary Art Centre, Dijon, 2014, zaś ‘Feminine Futures – The Membrane of the Dream I & II’ / Przyszłości kobiecie – membrana snu I i II w Museum Langmatt, Szwajcaria 2015. Przyszłe publikacje w wydawnictwie Les Presses du Réel obejmują: Marc Allégret, ethno(cine)photography of intimacy – Travels in the Congo, 1926-27, oraz rozszerzoną wersję pierwszej edycji z 2011 r. – Feminine Futures – Avant-garde female artists in the fields of performance & dance through film & photography w sześciu tomach obejmujących futuryzm, antyczny modernism (pojęcie artysty – przyp. tłumacza), europejski i amerykański ekspresjonizm oraz współczesność. Mieszka i pracuje w Londynie i Paryżu.